Karibu Tanzania!!!!!
Blijf op de hoogte en volg Vera & Shirley
05 September 2013 | Tanzania, Arusha
4 september
Gisteren was het dan eindelijk zover, we zijn vertrokken naar Tanzania. We waren allebei ontzettend zenuwachtig en hadden beiden niet het gevoel dat we pas over twee maanden weer terug in Nederland zouden zijn. Als eerste hebben we maar gelijk de koffers ingecheckt, we hadden meer dan 23 kilo in de koffer zitten dus waren bang dat we er spullen uit moesten halen. Zegt die vrouw dood leuk dat we gewoon per persoon 46 kilo mee mochten nemen. Zo konden we ook de koffer met de spullen voor de kinderen gratis inchecken. Het was maar goed dat we het niet wisten anders hadden we echt veel te veel meegenomen en konden we het niet meer dragen. Na een moeilijk afscheid zijn we door de douane gegaan en op zoek gegaan naar een plek met wifi, maar helaas hadden ze alleen betaald internet. Daarom zijn we toen maar gewoon verder gelopen naar de gate. Toen we in het vliegtuig zaten waren we echt kapot, maar wat slapen lukte alleen bij Shirley. We vlogen eerst naar Istanbul en dat zou ongeveer 3,5 uur duren. Jammer dat er twee huilende(ook krijsen) kinderen achter ons zaten maar verder was de reis rustig verlopen. In Istanbul aangekomen kwamen we erachter dat ons vliegtuig naar Kilimanjaro een vertraging van ongeveer 2 uur had, Balen! We kwamen al zo laat aan en nu nog later dus nog minder slapen. Hopelijk zouden we in het vliegtuig wat meer kunnen slapen. Op het vliegveld hadden we nog een meisje leren kennen wat bij ons in het vliegtuig zat naar Istanbul, zij ging vrijwilligerswerk doen in Kenia, en hoe toevallig kan het zijn maar ze heeft een jaar in het ziekenhuis in Roosendaal gewerkt. We hebben gezellig samen wat zitten kletsen over hoe en wat we allemaal gingen doen. Om half acht zijn we toch maar langzaam richting onze gate gegaan, wat maar goed was ook want het was lang lopen! Gelukkig kennen ze in Istanbul ook van die fijne loopbanden. Eenmaal in het vliegtuig bleek dat we geen buurman/buurvrouw hadden en dat we dus drie stoelen voor ons tweeën hadden. HEERLIJK! We hadden echt veel meer ruimte zo en konden ook lekkerder zitten en dus ook lekkerder slapen. Wel weer een huilend kind achter ons (we trekken ze denk ik aan ofzo). Deze vlucht, van 7 uur, ging voor ons gevoel veel sneller dan de vlucht van Brussel naar Istanbul. Om half 4 (half 3 Nederlandse tijd) landden we op het vliegveld van Kilimanjaro, waar onze taximan ons al stond op te wachten met foto’s van ons en onze namen, echt super! Hij heeft ons over een super donkere weg en later nog een echte Afrikaanse hobbelweg veilig bij de Bed and Breakfast van Frederica gebracht. Het was natuurlijk hartstikke donker en konden niks zien van waar we waren. Maar dat zouden we straks wel zien als het licht was. Eenmaal in ons huisje aangekomen (met alle koffers! =D) zijn we lekker in ons bed gaan liggen, we waren dood op maar konden nog niet slapen door alle indrukken en wat we nog allemaal gaan doen. Toen we uiteindelijk elkaar welterusten hadden gezegd begon de haan te kukeluku-en, lekker dan hebben we geen huilend kind maar een haan. Uiteindelijk hebben we denk ik iets van 3 uur in ons bed geslapen (wat trouwens echt een heerlijk bed is). We mochten zelf ons ontbijtje maken, we hadden gewoon brood! Dit moest nog wel zelf gesneden worden en geroosterd, maar het was echt lekker! Straks gaan we met Frederica naar Arusha om een simkaart en een soort dongel (voor internet) te kopen. We hopen echt dat het gaat lukken, want de afkickverschijnselen van internet beginnen te komen. Vanavond gaat Frederica voor ons koken dus we zijn benieuwd wat we krijgen en morgen gaan we voor ons zelf koken hier in het keukentje! Zoals de planning nu is gaan we vrijdag naar het weeshuis!
5 september.
JAAAA eindelijk internet! En onze telefoons werken ook! Vannacht heerlijk geslapen, wat waren we moe. We hebben ons opgefrist en hebben snel wat ontbeten want Frederica stond ons al op te wachten om naar Arusha te gaan om boodschappen te doen. We waren benieuwd hoe de supermarkten er hier uit zouden zien, dat was nog even afwachten. Eenmaal in de supermarkt gekomen kwamen we er achter dat we helemaal geen pringels, pindakaas, nivea en nog van alles uit Nederland mee hoeven nemen want dat verkopen ze hier ook gewoon! Zelfs pampers! Na boodschappen te hebben gedaan zijn we naar het kantoortje van het centrum gereden wat echt in een afrikaans buurtje ligt. Hier was een jongetje een schommel aan het maken en wij hebben hem geholpen en hij deed het! Nu zitten we in een soort buitenhuisje waar we altijd kunnen zitten en ontbijten, zo meteen gaan we met Franco, de bewaker, tuinman en nog heleboel andere dingen, een rondje lopen hier in de buurt. Wij zitten bij een huis waar een grote muur met beveiliging om heen staat om andere mensen buiten de deuren te houden dus we zitten hier echt wel veilig! Morgen gaan we dan eindelijk naar het weeshuis. We worden opgehaald door iemand die Frederica kent. Met de auto is het maar ongeveer 3 uur rijden en hoeven we gelukkig niet met de lokale bus (lees 5-6 uur opgepropt in een stinkende en warme bus.. een hele ervaring dat dan weer wel…). Maar we hebben ondertussen zoveel spullen mee te nemen dat we erg blij met deze kans zijn!
Doeeeeei!
Gisteren was het dan eindelijk zover, we zijn vertrokken naar Tanzania. We waren allebei ontzettend zenuwachtig en hadden beiden niet het gevoel dat we pas over twee maanden weer terug in Nederland zouden zijn. Als eerste hebben we maar gelijk de koffers ingecheckt, we hadden meer dan 23 kilo in de koffer zitten dus waren bang dat we er spullen uit moesten halen. Zegt die vrouw dood leuk dat we gewoon per persoon 46 kilo mee mochten nemen. Zo konden we ook de koffer met de spullen voor de kinderen gratis inchecken. Het was maar goed dat we het niet wisten anders hadden we echt veel te veel meegenomen en konden we het niet meer dragen. Na een moeilijk afscheid zijn we door de douane gegaan en op zoek gegaan naar een plek met wifi, maar helaas hadden ze alleen betaald internet. Daarom zijn we toen maar gewoon verder gelopen naar de gate. Toen we in het vliegtuig zaten waren we echt kapot, maar wat slapen lukte alleen bij Shirley. We vlogen eerst naar Istanbul en dat zou ongeveer 3,5 uur duren. Jammer dat er twee huilende(ook krijsen) kinderen achter ons zaten maar verder was de reis rustig verlopen. In Istanbul aangekomen kwamen we erachter dat ons vliegtuig naar Kilimanjaro een vertraging van ongeveer 2 uur had, Balen! We kwamen al zo laat aan en nu nog later dus nog minder slapen. Hopelijk zouden we in het vliegtuig wat meer kunnen slapen. Op het vliegveld hadden we nog een meisje leren kennen wat bij ons in het vliegtuig zat naar Istanbul, zij ging vrijwilligerswerk doen in Kenia, en hoe toevallig kan het zijn maar ze heeft een jaar in het ziekenhuis in Roosendaal gewerkt. We hebben gezellig samen wat zitten kletsen over hoe en wat we allemaal gingen doen. Om half acht zijn we toch maar langzaam richting onze gate gegaan, wat maar goed was ook want het was lang lopen! Gelukkig kennen ze in Istanbul ook van die fijne loopbanden. Eenmaal in het vliegtuig bleek dat we geen buurman/buurvrouw hadden en dat we dus drie stoelen voor ons tweeën hadden. HEERLIJK! We hadden echt veel meer ruimte zo en konden ook lekkerder zitten en dus ook lekkerder slapen. Wel weer een huilend kind achter ons (we trekken ze denk ik aan ofzo). Deze vlucht, van 7 uur, ging voor ons gevoel veel sneller dan de vlucht van Brussel naar Istanbul. Om half 4 (half 3 Nederlandse tijd) landden we op het vliegveld van Kilimanjaro, waar onze taximan ons al stond op te wachten met foto’s van ons en onze namen, echt super! Hij heeft ons over een super donkere weg en later nog een echte Afrikaanse hobbelweg veilig bij de Bed and Breakfast van Frederica gebracht. Het was natuurlijk hartstikke donker en konden niks zien van waar we waren. Maar dat zouden we straks wel zien als het licht was. Eenmaal in ons huisje aangekomen (met alle koffers! =D) zijn we lekker in ons bed gaan liggen, we waren dood op maar konden nog niet slapen door alle indrukken en wat we nog allemaal gaan doen. Toen we uiteindelijk elkaar welterusten hadden gezegd begon de haan te kukeluku-en, lekker dan hebben we geen huilend kind maar een haan. Uiteindelijk hebben we denk ik iets van 3 uur in ons bed geslapen (wat trouwens echt een heerlijk bed is). We mochten zelf ons ontbijtje maken, we hadden gewoon brood! Dit moest nog wel zelf gesneden worden en geroosterd, maar het was echt lekker! Straks gaan we met Frederica naar Arusha om een simkaart en een soort dongel (voor internet) te kopen. We hopen echt dat het gaat lukken, want de afkickverschijnselen van internet beginnen te komen. Vanavond gaat Frederica voor ons koken dus we zijn benieuwd wat we krijgen en morgen gaan we voor ons zelf koken hier in het keukentje! Zoals de planning nu is gaan we vrijdag naar het weeshuis!
5 september.
JAAAA eindelijk internet! En onze telefoons werken ook! Vannacht heerlijk geslapen, wat waren we moe. We hebben ons opgefrist en hebben snel wat ontbeten want Frederica stond ons al op te wachten om naar Arusha te gaan om boodschappen te doen. We waren benieuwd hoe de supermarkten er hier uit zouden zien, dat was nog even afwachten. Eenmaal in de supermarkt gekomen kwamen we er achter dat we helemaal geen pringels, pindakaas, nivea en nog van alles uit Nederland mee hoeven nemen want dat verkopen ze hier ook gewoon! Zelfs pampers! Na boodschappen te hebben gedaan zijn we naar het kantoortje van het centrum gereden wat echt in een afrikaans buurtje ligt. Hier was een jongetje een schommel aan het maken en wij hebben hem geholpen en hij deed het! Nu zitten we in een soort buitenhuisje waar we altijd kunnen zitten en ontbijten, zo meteen gaan we met Franco, de bewaker, tuinman en nog heleboel andere dingen, een rondje lopen hier in de buurt. Wij zitten bij een huis waar een grote muur met beveiliging om heen staat om andere mensen buiten de deuren te houden dus we zitten hier echt wel veilig! Morgen gaan we dan eindelijk naar het weeshuis. We worden opgehaald door iemand die Frederica kent. Met de auto is het maar ongeveer 3 uur rijden en hoeven we gelukkig niet met de lokale bus (lees 5-6 uur opgepropt in een stinkende en warme bus.. een hele ervaring dat dan weer wel…). Maar we hebben ondertussen zoveel spullen mee te nemen dat we erg blij met deze kans zijn!
Doeeeeei!
-
05 September 2013 - 15:22
Joselien:
hey shirley (en vera)
spannend allemaal hoor! Het klinkt tot nu toe in ieder geval allemaal super:)
Geniet ervan en ben benieuwd naar jullie verhalen!
Groetjes Joselien -
05 September 2013 - 15:32
Anne:
Hee Veer en Shirley!
Het klinkt echt geweldig allemaal en ben ontzettend benieuwd naar jullie verhalen over het weeshuis!
Leuk dat ze daar van die typisch Hollandse dingetjes hebben :)
Veel plezier met die lieve kindjes daar!!
Xxx Anne -
05 September 2013 - 15:33
Anne:
Hee Veer en Shirley!
Het klinkt echt geweldig allemaal en ben ontzettend benieuwd naar jullie verhalen over het weeshuis!
Leuk dat ze daar van die typisch Hollandse dingetjes hebben :)
Veel plezier met die lieve kindjes daar!!
Xxx Anne -
05 September 2013 - 15:56
Yvonne:
Hoi meiden,
Nou dit valt allemaal niet tegen geweldig toch.
Is het warm daar ?
Goede reis morgen en tot lees ze.
Gr Yvonne
-
05 September 2013 - 16:35
Judith:
Super Vera en Shirley, succes morgen!!
Groetjes, Tante Judith -
05 September 2013 - 16:53
Tineke En George:
Heel leuk om te lezen .Goede reis morgen en we blijven jullie volgen . X -
05 September 2013 - 18:27
Anne Van Oorschot:
Hoi veer koekepeer!
Hoe is het daar?
Maak je wel foto's?
Ik mis je wel een beetje hoor!
Het gaat met mij, Tijs en Nia heel goed.
Xxx je lieve nichtje Anne. -
05 September 2013 - 19:16
Linda Rijndertse:
Meiden wat een ervaring!
Goeie reis morgen Dikke knufff xxx -
05 September 2013 - 21:38
Maurice & Marjolein:
Klinkt allemaal leuk, wat hebben jullie uiteindelijk gegeten? En heel veel plezier morgen! We zijn benieuwd! -
05 September 2013 - 23:42
Truus Van Den Bergh:
Hallo Vera en Shirley!
Bedankt voor jullie uitgebreid verslag!
Al veel meegemaakt zeg! De slaapachterstand inmiddels
goed ingehaald? Wat zullen jullie moe geweest zijn!
Is het in Tanzania ook tropisch warm, zoals hier?
Morgen ga je dus naar je eigenlijke bestemming.
Veel succes met het mooie werk wat jullie gaan doen.
Ik ben benieuwd naar het volgende verslag.
Heel veel liefs van
Tante Truus -
06 September 2013 - 08:04
Sabine:
Lieve Veer,
Wat leuk om te lezen! Zo blij dat jullie het goed maken! Geniet er maar van!
Dikke kus, Bienie
-
06 September 2013 - 09:31
Marian:
Hoi fijn te horen dat jullie goed aangekomen zijn en geweldig om jullie zo te volgen. -
06 September 2013 - 11:19
Peter En Caroline:
Hee kanjers,
Wat super om jullie belevenissen te lezen...Lijkt me toch best wel onwerkelijk...het ene moment het huis vol visite en rond met taart, koffie en nootjes en het volgende moment in een land, waar je eigenlijk alleen maar wat van weet vanuit documentaire's op Discovery!!!! Heel veel succes, geniet er van en ik kan niet wachten op het volgende verslag!!!!
Koezerdekoessssss!!!! -
06 September 2013 - 14:53
Evelien:
Hey Meiden!
Gaaf om jullie blog te lezen en al wat foto's te kunnen zien.
Zo te horen hebben jullie het erg naar jullie zin =D
Ben benieuwd naar jullie volgende blog en foto's!!
Dikke knuffel! -
06 September 2013 - 22:41
Oom Piet En Tante Lia:
Dag lieve Vera en Shirley,
Prachtig verslag, gelijk spannend!
Heel veel succes in Tanzania.
Lijkt me weer heel anders dan Frankrijk!
Liefs van ons,
Oom Piet en tante Lia -
07 September 2013 - 19:34
Peter En Inge:
Haaaii Shirley en Vera,
Het is zooo leuk om te lezen, jullie avontuur.
Maak veel plezier en geniet, geniet, geniet.
Pas goed op jezelf en op elkaar.
En vooral veel schrijven en foto's maken ;-)
Groetjes Peter en Inge
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
