Nieuw reisverslag van ons
Door: Vera & Shirley
Blijf op de hoogte en volg Vera & Shirley
18 September 2013 | Tanzania, Arusha
Hallo allemaal!
Eindelijk weer een reisverslag. Met mijn oog is weer alles goed, na 3 dagen was het helemaal weg. Nu staan de benen van ons helemaal onder de muggenbulten en jeuken echt heel erg. Niet aan proberen te denken dan jeuken ze niet. Maar hier dan ons reisverslag van de afgelopen week!
Wauw nu 15 dagen weg van huis en het voelt al als 2 maanden! Wat hebben we al veel meegemaakt en wat zullen we nog veel mee gaan maken. Ondertussen is het op het centrum ontzettend gezellig. De kinderen zijn gewend aan ons en als we nu ’s morgens om 6 uur (later in de week is dit om half 7 J) de slaapzalen binnen komen zien we een en al stralende en lachende gezichtjes. Heerlijk! ’s Avonds eten we met de andere vrijwilligers samen en doen we een aantal spelletjes of zitten we gezellig te kletsen. Meestal gaan we rond 9 uur/ half 10 naar ons bed.
Vorige week maandag hebben we een rondleiding over het centrum gekregen en zijn we voorgesteld aan alle werkers. We zouden om kwart voor 10 klaar staan om mee naar de markt te gaan, maar door de stretchable time van afrika zijn we bijna 2 uur later pas gegaan. Ach we hebben heerlijk in het zonnetje gezeten! De markt was een geweldige ervaring. Het was maar goed dat Zuster Rita bij ons was want er waren soms wat vervelende mannen die om geld vroegen. Op de markt hebben we behalve ontzettend veel groente en fruit ook een lange doek gekocht om een rok, blouse en een draagdoek van te maken, zo leuk! Die wordt op maat gemaakt voor ons =). Eenmaal terug op het centrum hadden we veel zin om de kindjes weer te zien.
Vorige week dinsdag was onze eerste echte werkdag. Onze werkdag ziet er ongeveer zo uit:
- Rond kwart voor 6 gaat de wekker. We kleden ons aan, poetsen onze tanden en gaan naar de kinderen waar we de zusters helpen met de luiers verschonen en de kinderen aankleden. We helpen met het ontbijt en gaan daarna met de kinderen naar buiten waar we even met ze spelen.
- Rond half 9 gaan we meestal ontbijten. Tot half 10 hebben we pauze.
- Daarna gaan we weer terug naar de kinderen. De zusters spelen eigenlijk nooit met ze dus er gebeurd alleen wat als wij dat doen. Dansen vinden de kinderen echt heel leuk. Sommige kinderen zijn thuis opgegroeid en verblijven nu tijdelijk in het centrum waardoor ze soms een echte traditionele Afrikaanse familie dans voor ons doen, zo leuk!
- Om ongeveer half 11 is het potty time. Wat een chaos is dat haha. Alle kinderen worden dan een voor een gewassen, ze krijgen een nieuwe luier en nieuwe kleertjes aan. Om half 12 is het lunchtijd. De kinderen barsten ondertussen van de honger en zijn oververmoeid.
- Na de lunch gaan de kinderen slapen en hebben wij vrij tot ongeveer 3 uur. Dit lijkt erg lang maar deze tijd hebben we zo hard nodig! We lunchen en doen even wat voor onszelf.
- Na de lunch gaan we weer naar de kinderen om met ze te spelen. Meestal krijgen ze in de middag buiten wat te drinken, wat fruit of een koekje.
- Rond een uur of 5 is het weer tijd voor het avondeten. Na het avondeten leggen we de kleintjes op bed en geven we de ‘biggies’ een nachtzoen. Dat is het mooiste moment van de hele dag!
Bij het centrum is er een soort boerderij waar de dieren houden( kippen, koeien, varkens). Hier zijn we met de kinderen naar de dieren geweest. Meestal zijn ze bang voor de dieren vertelde Simone maar ze vonden het nu erg leuk. Aan het eind van de dag waren we helemaal gebroken maar trots op onze eerste dag. In de avond hebben we een spelletjesavond gedaan met de dokter, tom, simone en chezerée. Dit was echt heel gezellig!
Vorige week woensdag dachten we weer een normale dag te krijgen maar we konden heel plots met de ambulance mee! De ambulance ging een vrouw in de omgeving ophalen om haar naar het ziekenhuis te brengen. Dit was voor ons natuurlijk een unieke kans! De vrouw die we naar het ziekenhuis hadden gebracht was echt heel ziek. Ze had epilepsie, een gigantische heupwond en in het ziekenhuis bleek ook nog eens dat ze heel erg uitgedroogd was. Hopelijk gaat het snel weer beter met haar. Het ziekenhuis zag er super netjes uit, we hadden het veel erger verwacht. De gangen waren wel buiten maar er waren verschillende zalen waar zieke mensen terecht konden. De zusters en dokters maakten gebruik van handschoenen en bij een van de patiënten zagen we dat er ook infusen gebruikt worden in dit ziekenhuis. Eenmaal terug op het centrum vroeg zuster Rita hoe we het gevonden hadden, wij waren natuurlijk hartstikke enthousiast! Zei ze dat ze in dat ziekenhuis wel wat mensen kende en dat ze gaat proberen of wij een dag in het ziekenhuis mee mogen lopen. Dat zou natuurlijk super gaaf zijn!
Vrijdag hebben we een clownsact gedaan voor de kinderen. Tom en Chezeree waren clowns en wij dansten met de kinderen en gingen ze later schminken. De kinderen vonden het echt geweldig en hadden de grootste lol. Ook de zusters vonden het erg leuk dat Tom en Chezeree verkleed waren als clown en kwamen niet meer bij van het lachen. Het was een geslaagde dag.
Wat waren we blij dat het weekend was, de kinderen zijn erg leuk maar ook heel vermoeiend. Ook omdat we elke dag zo vroeg uit bed moeten is het heerlijk om twee dagen geen wekker te hoeven zetten. Zaterdag hebben we dan ook lekker alles rustig aan gedaan. Wel hadden we in de planning om met z’n allen naar Kenia te lopen. Dus om 12:00 vertrokken Vera, Shirley, Tom, Simone en Rebecca (die is hier vrijdag aangekomen en blijft een paar dagen, zij was drie jaar geleden hier vrijwilliger) voor een 1 uur durende wandeling naar Kenia om daar te lunchen en wat boodschappen te doen. De wandeling was erg mooi, vooral het tweede gedeelte toen er meer huisjes stonden waar elke keer kinderen uit kwamen gerend die dan vroegen: Hello! How are you? En wij: Hello, I’m fine and you? Dat was erg leuk. In Rombo-town (Kenia) hebben we gelunched voor €1.50 dat is inclusief een grote fles cola! Het is echt mega goedkoop. De terugweg was wat minder. We waren moe, het was warm en het was vooral erg los zand waar we door heen moesten lopen. Toen we anderhalf uur later terug op het centrum waren, waren we ook echt van top tot teen bruin van het zand. Na een heerlijke koude douche (nooit gedacht dat een koude douche zo lekker zou zijn) waren we gewoon weer mzungu’s.
Maandag zijn Tom en Simone vertrokken van het centrum om verder te reizen. Gek dat ze weg zijn maar we zijn wel ontzettend blij dat we nu in het vrijwilligers huisje kunnen en eindelijk onze spullen uit kunnen pakken! De bedden hier zijn ook veel fijner en we hoeven nu ’s avonds niet op de tijd te letten dat we voor 10 uur in onze kamer waren omdat anders de honden al los waren. Dit was zaterdag nog het geval! We liepen om 21:50 bij het huisje weg en opeens waren de honden (dit zijn echt waakhonden) al los. Alle zusters hadden ons gewaarschuwd dat we na 10 uur ’s avonds echt niet meer buiten moeten komen want de honden zouden ons aan kunnen vallen. We waren echt bang, maar gelukkig kwam de bewaker snel naar ons toe en kon hij de honden op afstand van ons houden. Toen we eenmaal binnen in de hal waren kwamen we er achter dat we de sleutel van onze kamer vergeten waren bij Tom en Simone. Rebecca en Shirley zijn toen terug gelopen en zagen al snel de bewaker staan die toen de honden weer op afstand hield.
Onze tweede werkweek is al begonnen en de kinderen raken steeds meer aan ons gewend. We hebben ook allebei al een lievelingetje Vera zelfs twee. Het lievelingetje van Shirley is Evansi een jongetje van 8 maanden oud, in het begin lachte hij niet veel maar nu veel meer en dat is zo leuk om te zien! De lievelingetjes van Vera zijn Sara, een meisje van 1 jaar en 3 maanden die nu haar eerste stapjes kan zetten en Emanuel, een jongetje van 3 jaar die heel lief kan lachen en vaak kusjes aan Vera komt geven.
Vandaag hebben we Rebecca uitgezwaaid, jammer dat ze weg gaat. Het lijkt alsof ze hier veel langer is geweest dan 4 dagen. Nadat Rebecca weg was kwam zuster Rita naar ons dat ons Afrikaanse rok en bloes klaar was. Het is echt superleuk geworden!
We gaan jullie op de hoogte houden van onze verhalen en proberen snel weer een reisverslag op internet te zetten. Over anderhalve week zijn we op safari! We hebben hier zoveel zin in maar vinden het ook wel wat spannend. Tot snel!
Liefs uit Tanzania!
Eindelijk weer een reisverslag. Met mijn oog is weer alles goed, na 3 dagen was het helemaal weg. Nu staan de benen van ons helemaal onder de muggenbulten en jeuken echt heel erg. Niet aan proberen te denken dan jeuken ze niet. Maar hier dan ons reisverslag van de afgelopen week!
Wauw nu 15 dagen weg van huis en het voelt al als 2 maanden! Wat hebben we al veel meegemaakt en wat zullen we nog veel mee gaan maken. Ondertussen is het op het centrum ontzettend gezellig. De kinderen zijn gewend aan ons en als we nu ’s morgens om 6 uur (later in de week is dit om half 7 J) de slaapzalen binnen komen zien we een en al stralende en lachende gezichtjes. Heerlijk! ’s Avonds eten we met de andere vrijwilligers samen en doen we een aantal spelletjes of zitten we gezellig te kletsen. Meestal gaan we rond 9 uur/ half 10 naar ons bed.
Vorige week maandag hebben we een rondleiding over het centrum gekregen en zijn we voorgesteld aan alle werkers. We zouden om kwart voor 10 klaar staan om mee naar de markt te gaan, maar door de stretchable time van afrika zijn we bijna 2 uur later pas gegaan. Ach we hebben heerlijk in het zonnetje gezeten! De markt was een geweldige ervaring. Het was maar goed dat Zuster Rita bij ons was want er waren soms wat vervelende mannen die om geld vroegen. Op de markt hebben we behalve ontzettend veel groente en fruit ook een lange doek gekocht om een rok, blouse en een draagdoek van te maken, zo leuk! Die wordt op maat gemaakt voor ons =). Eenmaal terug op het centrum hadden we veel zin om de kindjes weer te zien.
Vorige week dinsdag was onze eerste echte werkdag. Onze werkdag ziet er ongeveer zo uit:
- Rond kwart voor 6 gaat de wekker. We kleden ons aan, poetsen onze tanden en gaan naar de kinderen waar we de zusters helpen met de luiers verschonen en de kinderen aankleden. We helpen met het ontbijt en gaan daarna met de kinderen naar buiten waar we even met ze spelen.
- Rond half 9 gaan we meestal ontbijten. Tot half 10 hebben we pauze.
- Daarna gaan we weer terug naar de kinderen. De zusters spelen eigenlijk nooit met ze dus er gebeurd alleen wat als wij dat doen. Dansen vinden de kinderen echt heel leuk. Sommige kinderen zijn thuis opgegroeid en verblijven nu tijdelijk in het centrum waardoor ze soms een echte traditionele Afrikaanse familie dans voor ons doen, zo leuk!
- Om ongeveer half 11 is het potty time. Wat een chaos is dat haha. Alle kinderen worden dan een voor een gewassen, ze krijgen een nieuwe luier en nieuwe kleertjes aan. Om half 12 is het lunchtijd. De kinderen barsten ondertussen van de honger en zijn oververmoeid.
- Na de lunch gaan de kinderen slapen en hebben wij vrij tot ongeveer 3 uur. Dit lijkt erg lang maar deze tijd hebben we zo hard nodig! We lunchen en doen even wat voor onszelf.
- Na de lunch gaan we weer naar de kinderen om met ze te spelen. Meestal krijgen ze in de middag buiten wat te drinken, wat fruit of een koekje.
- Rond een uur of 5 is het weer tijd voor het avondeten. Na het avondeten leggen we de kleintjes op bed en geven we de ‘biggies’ een nachtzoen. Dat is het mooiste moment van de hele dag!
Bij het centrum is er een soort boerderij waar de dieren houden( kippen, koeien, varkens). Hier zijn we met de kinderen naar de dieren geweest. Meestal zijn ze bang voor de dieren vertelde Simone maar ze vonden het nu erg leuk. Aan het eind van de dag waren we helemaal gebroken maar trots op onze eerste dag. In de avond hebben we een spelletjesavond gedaan met de dokter, tom, simone en chezerée. Dit was echt heel gezellig!
Vorige week woensdag dachten we weer een normale dag te krijgen maar we konden heel plots met de ambulance mee! De ambulance ging een vrouw in de omgeving ophalen om haar naar het ziekenhuis te brengen. Dit was voor ons natuurlijk een unieke kans! De vrouw die we naar het ziekenhuis hadden gebracht was echt heel ziek. Ze had epilepsie, een gigantische heupwond en in het ziekenhuis bleek ook nog eens dat ze heel erg uitgedroogd was. Hopelijk gaat het snel weer beter met haar. Het ziekenhuis zag er super netjes uit, we hadden het veel erger verwacht. De gangen waren wel buiten maar er waren verschillende zalen waar zieke mensen terecht konden. De zusters en dokters maakten gebruik van handschoenen en bij een van de patiënten zagen we dat er ook infusen gebruikt worden in dit ziekenhuis. Eenmaal terug op het centrum vroeg zuster Rita hoe we het gevonden hadden, wij waren natuurlijk hartstikke enthousiast! Zei ze dat ze in dat ziekenhuis wel wat mensen kende en dat ze gaat proberen of wij een dag in het ziekenhuis mee mogen lopen. Dat zou natuurlijk super gaaf zijn!
Vrijdag hebben we een clownsact gedaan voor de kinderen. Tom en Chezeree waren clowns en wij dansten met de kinderen en gingen ze later schminken. De kinderen vonden het echt geweldig en hadden de grootste lol. Ook de zusters vonden het erg leuk dat Tom en Chezeree verkleed waren als clown en kwamen niet meer bij van het lachen. Het was een geslaagde dag.
Wat waren we blij dat het weekend was, de kinderen zijn erg leuk maar ook heel vermoeiend. Ook omdat we elke dag zo vroeg uit bed moeten is het heerlijk om twee dagen geen wekker te hoeven zetten. Zaterdag hebben we dan ook lekker alles rustig aan gedaan. Wel hadden we in de planning om met z’n allen naar Kenia te lopen. Dus om 12:00 vertrokken Vera, Shirley, Tom, Simone en Rebecca (die is hier vrijdag aangekomen en blijft een paar dagen, zij was drie jaar geleden hier vrijwilliger) voor een 1 uur durende wandeling naar Kenia om daar te lunchen en wat boodschappen te doen. De wandeling was erg mooi, vooral het tweede gedeelte toen er meer huisjes stonden waar elke keer kinderen uit kwamen gerend die dan vroegen: Hello! How are you? En wij: Hello, I’m fine and you? Dat was erg leuk. In Rombo-town (Kenia) hebben we gelunched voor €1.50 dat is inclusief een grote fles cola! Het is echt mega goedkoop. De terugweg was wat minder. We waren moe, het was warm en het was vooral erg los zand waar we door heen moesten lopen. Toen we anderhalf uur later terug op het centrum waren, waren we ook echt van top tot teen bruin van het zand. Na een heerlijke koude douche (nooit gedacht dat een koude douche zo lekker zou zijn) waren we gewoon weer mzungu’s.
Maandag zijn Tom en Simone vertrokken van het centrum om verder te reizen. Gek dat ze weg zijn maar we zijn wel ontzettend blij dat we nu in het vrijwilligers huisje kunnen en eindelijk onze spullen uit kunnen pakken! De bedden hier zijn ook veel fijner en we hoeven nu ’s avonds niet op de tijd te letten dat we voor 10 uur in onze kamer waren omdat anders de honden al los waren. Dit was zaterdag nog het geval! We liepen om 21:50 bij het huisje weg en opeens waren de honden (dit zijn echt waakhonden) al los. Alle zusters hadden ons gewaarschuwd dat we na 10 uur ’s avonds echt niet meer buiten moeten komen want de honden zouden ons aan kunnen vallen. We waren echt bang, maar gelukkig kwam de bewaker snel naar ons toe en kon hij de honden op afstand van ons houden. Toen we eenmaal binnen in de hal waren kwamen we er achter dat we de sleutel van onze kamer vergeten waren bij Tom en Simone. Rebecca en Shirley zijn toen terug gelopen en zagen al snel de bewaker staan die toen de honden weer op afstand hield.
Onze tweede werkweek is al begonnen en de kinderen raken steeds meer aan ons gewend. We hebben ook allebei al een lievelingetje Vera zelfs twee. Het lievelingetje van Shirley is Evansi een jongetje van 8 maanden oud, in het begin lachte hij niet veel maar nu veel meer en dat is zo leuk om te zien! De lievelingetjes van Vera zijn Sara, een meisje van 1 jaar en 3 maanden die nu haar eerste stapjes kan zetten en Emanuel, een jongetje van 3 jaar die heel lief kan lachen en vaak kusjes aan Vera komt geven.
Vandaag hebben we Rebecca uitgezwaaid, jammer dat ze weg gaat. Het lijkt alsof ze hier veel langer is geweest dan 4 dagen. Nadat Rebecca weg was kwam zuster Rita naar ons dat ons Afrikaanse rok en bloes klaar was. Het is echt superleuk geworden!
We gaan jullie op de hoogte houden van onze verhalen en proberen snel weer een reisverslag op internet te zetten. Over anderhalve week zijn we op safari! We hebben hier zoveel zin in maar vinden het ook wel wat spannend. Tot snel!
Liefs uit Tanzania!
-
18 September 2013 - 15:45
Inge:
Ja hoor, wij kregen een mailtje, dat jullie weer een nieuw verslag erop hebben gezet.
Dus gelijk jullie avonturen weer gelezen. :) leuk hoor.
Gelukkig is Vera haar oog weer in orde.
En fijn dat jullie nu in het vrijwilligers huis kunnen slapen.
Shirley, hoe vinden ze de gebreide knuffels?
Veel plezier meiden.
Groetjes Inge -
18 September 2013 - 16:00
Elma:
Wat zijn jullie toch kanjers! heerlijk om even weer een uitgebreid verslag van jullie te lezen.
Wat zullen jullie veel indrukken opdoen inderdaad.
Wij zijn supertrots op jullie!
dikke kus van ons allemaal!! elma -
18 September 2013 - 16:03
Judith:
Heb net met veel plezier jullie verslag gelezen.
We kunnen ons nu een klein beetje voorstellen hoe jullie dag eruit ziet, leuk!
En Vera, ik zag foto's bij Elma, wat prachtig. En jij straalt echt van oor tot oor!
Geweldig!
Veel liefs, Tante Judith -
18 September 2013 - 16:37
Heleen:
Wat een leuk verslag. Leuk om te horen dat jullie het naar je zin hebben. Als jullie terug zijn kunnen jullie een boek uit brengen. Veel plezier nog en hoop dat jullie een dag(of meer) mee mogen lopen in het ziekenhuis.
Groetjes heleen en de mannen -
18 September 2013 - 17:26
Truus Van Den Bergh:
Wat een verrassing om weer een verslag van jullie belevenissen te ontvangen!
Ik heb het met veel interesse lezen.
Jullie maken wat mee zeg! Heerlijk dat je nu samen een eigen huisje hebt met een lekker bed.
Heel belangrijk, maar de kinderen spannen de kroon! Dat moet ook! Ik heb het idee dat ze jullie
goed moe kunnen maken! Zijn ze allemaal heel jong?
Vera, ik gedachten zie ik jou met je lievelingetjes! Ik denk dat je er over een poosje meer dan twee zult hebben! Zr. Rita zorgt gelukkig goed voor jullie. Is zij de enige zuster daar?
Ga je je Afrikaanse aankoop ter plekke dragen? Stuur een foto als het mogelijk is!
Lieve enthousiastelingen, veel succes met alles, ondanks muggen, honden, zand etc.!
Hou je taai en geniet van je verblijf in Tanzania!
Wij zijn trots op jullie!
Groetjes en een knuffel van
Tante Truus -
18 September 2013 - 18:22
Anne Driessen:
Hee Veer en Shirley!
Wat klinkt dat ontzettend gaaf allemaal!
Super schattig dat die kindjes zo blij zijn met jullie aanwezigheid.
Heel veel plezier de komende tijd en hopelijk horen we snel weer wat van jullie!
Xx Anne -
18 September 2013 - 20:25
LindA:
Hey kanjers
Wat een geweldig verhaal weer Fijn dat de kindjes gewend zijn, maar dat kan ook niet anders met zulke lieve meiden....
Hoe vonden de kindjes de cadeautjes vooral ben ik benieuwd naar de de nijntjes...
Geweldig dat jullie in het zh mee mogen snuffelen en met de ambulance mee Zo zie je wel alle kanten van het leven daar.
Ik verwacht wel een foto van jullie afrikaanse kleding :) Veel plezier op safari!!!
Geniet ervan kan niet wachten op de vervolgverhalen
Dikke knuffel Mams ^x^ -
18 September 2013 - 21:06
Anita:
Wow! Wat een ervaringen! En wat een leuke foto met die kinderen. Geniet ervan!
Dikke kus van tante Anita X -
18 September 2013 - 22:12
Annefleur:
Hey!!!
Wat super leuk allemaal wat jullie meemaken!! Echt een hele gave ervaring!!!
En zeker cool dat jullie met de ambu mee mochten!! Hoop dat jullie een dagje mee kunnen lopen in het ziekenhuis.
Heel veel plezier nog en geniet ervan!!!!
xxx AF en groetjes van Jeroen -
22 September 2013 - 09:07
Yvonne V:
Leuk om de verhalen weer te lezen.............jullie maken veel mee,leuk om te lezen.
Het verhaal van de honden 'savonds.......goede bewaking dat dan weer wel.
En dat de kinderen blij zijn met jullie aanwezigheid.
Meiden dat jullie nog maar veel mee mogen maken,nu wil ik de kleding nog zien.
Yvonne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
