Bye bye watoto, karibu Zanzibar!
Door: Vera en Shirley
Blijf op de hoogte en volg Vera & Shirley
31 Oktober 2013 | Tanzania, Arusha
Wat hebben we genoten van de kinderen de afgelopen twee weken. We hebben nog extra veel leuke dingen gedaan en aandacht en knuffels gegeven. We zijn een dag met de grote kinderen naar school geweest waar we in de klas hebben geholpen met rekenen en het tekenen van fruit op het schoolbord (dit was nog best moeilijk!). De kinderen vonden het erg leuk dat we mee waren want de volgende dag vroegen ze of we weer mee gingen naar school.
In de eerste week dat we in Tanzania waren hebben we een stof gekocht waar we een rok, blouse en draagdoek voor baby’s van hebben laten maken. Deze draagdoeken hebben we nu dan eindelijk ook een keer gebruikt. We hadden wel hulp nodig van de zusters om de baby’s op onze rug te krijgen en tegelijk de doek vast te maken, ongelooflijk dat ze dat bij zich zelf kunnen! Het was nog best eng om een baby op je rug te hebben in zo’n draagdoek, want voor ons gevoel vielen ze zo van onze rug af maar na wat te hebben geoefend durfden we toch rechtop te lopen.
Ook hebben we hard gewerkt om het handjesboek af te krijgen en het is gelukt! We hebben van één kindje geen handje omdat ze plotseling opgehaald werd door familie en het centrum heeft verlaten. Dit is wel jammer, maar gelukkig hebben we van de andere 36 kinderen wel een handje!
Afgelopen woensdag ochtend was het dan echt tijd om afscheid te nemen van de watoto’s en de zusters. We hadden hier beiden absoluut geen zin in, maar we kunnen hier niet eeuwig blijven. Gelukkig hadden de kleintjes niet in de gaten dat we weg zouden gaan. Ima (lievelingetje van Vera) vroeg: ‘Bibi ‘Vera, muziki Kesho?’ Dat was geen leuk moment. De grotere schoolkinderen hadden wel echt door dat we weg gingen. We hebben afscheid van ze genomen in de klas en daarna begonnen ze allemaal naar ons te zwaaien en zeiden: ‘ Bye bye bibi’s!’ Sommige van deze kinderen hadden tranen in de ogen, wij hielden het toen ook bijna niet droog. Het ergste was nog het afscheid nemen van de zusters en dan vooral zuster Annaquina. Na twee maanden hebben we toch echt wel een band met de zusters en vooral zuster Annaquina opgebouwd. Ze vertelde ons dat zij en de kinderen voor ons bidden dat we genoeg geld verdienen om volgend jaar terug te komen naar Tanzania. Na alle watoto’s te hebben plat geknuffeld zijn we dan toch echt met pijn in ons hart van het centrum vertrokken...
We hebben tijdens het inpakken van onze koffers een hoop kleding gesorteerd die we niet meer aan zouden doen wanneer we terug in Nederland zijn. Deze kleren hebben we in de extra koffer van Vera gedaan en op weg naar Moshi hebben we dit aan een meisje gegeven die het goed kon gebruiken. Ze was er erg blij mee, ze bleef maar asante sana (heel erg bedankt) zeggen. Dit gaf ons een erg goed gevoel!
Door de driver van het CNCC zijn we afgezet in Moshi, vanuit daar zijn we met de bus verder gegaan naar Arusha. Dit ging allemaal erg snel en er zijn geen vervelende dingen gebeurd. Eenmaal in Moshi hebben we eerst nog wat gedronken en zijn we toen gaan douchen bij Baraka Lodge. Daarna hebben we een heerlijke pizza gegeten! We hebben met Suma en een vriend van hem in de avond nog wat gedronken. Deze vriend was in het begin nog erg gezellig maar later kwamen we er niet meer tussen, hij bleef maar praten. Wel heeft hij de leukste versiertruc die we ooit hebben gehoord gezegd: ‘Als ik een mug was zou ik je heel vaak prikken omdat ik je zo lekker vind’. Haha, we lachen dubbel van het lachen.
Vandaag (donderdag) was het dan eindelijk zover: ZANZIBAR! We hebben er zoveel zin in om nog even te relaxen voor dat we naar huis toe gaan! We werden door Suma afgezet op Arusha Airport. Het was een erg klein vliegveld, waar we in eerste instantie alleen maar van de kleine vliegtuigjes zagen staan maar ons vliegtuig was echt een vliegtuig (met stewardessen en drinken en zelfs cashewnoten!). Bij het inchecken van onze koffers kwamen we er achter dat we in totaal 4 kg te veel bij hadden, oeps! Nouja we hebben gelachen en wat bijbetaald en het was goed. Dit moesten we ook nog eventjes mee maken in ons leven! Na een vlucht van een uurtje kwamen we aan op Zanibar. Wow, een klap in ons gezicht het is hier nog warmer dan in Tanzania zelf! De taxi stond ons al op te wachten (met een naambordje, net echt!). Op de wegen hier is het nog drukker dan in Arusha. Overal lopen en fietsen mensen en volgepropte bussen rijden overal tussendoor, echt een chaos! Na een uurtje rijden kwamen we aan op het Bellevue Guesthouse. Wat is het hier mooi, gewoon niet uit te drukken zo mooi. We hebben een prachtige kamer met, niet geheel onbelangrijk, uitzicht op zee! We werden gelijk verwelkomd met een cocktail. Het is zo gek om hier weer Nederlands te praten, maar toch ook wel weer leuk zo kunnen we weer een beetje aan thuis wennen. De mensen zijn ook hier erg aardig en lief.
Het restaurant hier is echt super gezellig en het eten is echt goddelijk! Er was een Engels gezin van een ander restaurant die hier kwam eten omdat het eten hier zoveel lekkerder was. Het meisje heeft nog Dobble met ons gespeeld en vertelde dat ze over twee dagen al naar huis gaan en dat ze dan last minute haar huiswerk moet gaan maken omdat ze maandag weer naar school moet. Haha echt een leuk kind!
Morgen gaan we eerste de specerijentoer doen en daarna naar Stonetown waar we een rondleiding krijgen en wat gaan shoppen. Maar eerst gaan we morgenochtend naar het strand lopen en genieten van het ontbijt. Wij genieten hier nog een paar dagen van de zon, het Afrikaanse leven en het heerlijke eten. Maandagochtend heel vroeg vertrekken we weer richting Nederland, tot snel!
In de eerste week dat we in Tanzania waren hebben we een stof gekocht waar we een rok, blouse en draagdoek voor baby’s van hebben laten maken. Deze draagdoeken hebben we nu dan eindelijk ook een keer gebruikt. We hadden wel hulp nodig van de zusters om de baby’s op onze rug te krijgen en tegelijk de doek vast te maken, ongelooflijk dat ze dat bij zich zelf kunnen! Het was nog best eng om een baby op je rug te hebben in zo’n draagdoek, want voor ons gevoel vielen ze zo van onze rug af maar na wat te hebben geoefend durfden we toch rechtop te lopen.
Ook hebben we hard gewerkt om het handjesboek af te krijgen en het is gelukt! We hebben van één kindje geen handje omdat ze plotseling opgehaald werd door familie en het centrum heeft verlaten. Dit is wel jammer, maar gelukkig hebben we van de andere 36 kinderen wel een handje!
Afgelopen woensdag ochtend was het dan echt tijd om afscheid te nemen van de watoto’s en de zusters. We hadden hier beiden absoluut geen zin in, maar we kunnen hier niet eeuwig blijven. Gelukkig hadden de kleintjes niet in de gaten dat we weg zouden gaan. Ima (lievelingetje van Vera) vroeg: ‘Bibi ‘Vera, muziki Kesho?’ Dat was geen leuk moment. De grotere schoolkinderen hadden wel echt door dat we weg gingen. We hebben afscheid van ze genomen in de klas en daarna begonnen ze allemaal naar ons te zwaaien en zeiden: ‘ Bye bye bibi’s!’ Sommige van deze kinderen hadden tranen in de ogen, wij hielden het toen ook bijna niet droog. Het ergste was nog het afscheid nemen van de zusters en dan vooral zuster Annaquina. Na twee maanden hebben we toch echt wel een band met de zusters en vooral zuster Annaquina opgebouwd. Ze vertelde ons dat zij en de kinderen voor ons bidden dat we genoeg geld verdienen om volgend jaar terug te komen naar Tanzania. Na alle watoto’s te hebben plat geknuffeld zijn we dan toch echt met pijn in ons hart van het centrum vertrokken...
We hebben tijdens het inpakken van onze koffers een hoop kleding gesorteerd die we niet meer aan zouden doen wanneer we terug in Nederland zijn. Deze kleren hebben we in de extra koffer van Vera gedaan en op weg naar Moshi hebben we dit aan een meisje gegeven die het goed kon gebruiken. Ze was er erg blij mee, ze bleef maar asante sana (heel erg bedankt) zeggen. Dit gaf ons een erg goed gevoel!
Door de driver van het CNCC zijn we afgezet in Moshi, vanuit daar zijn we met de bus verder gegaan naar Arusha. Dit ging allemaal erg snel en er zijn geen vervelende dingen gebeurd. Eenmaal in Moshi hebben we eerst nog wat gedronken en zijn we toen gaan douchen bij Baraka Lodge. Daarna hebben we een heerlijke pizza gegeten! We hebben met Suma en een vriend van hem in de avond nog wat gedronken. Deze vriend was in het begin nog erg gezellig maar later kwamen we er niet meer tussen, hij bleef maar praten. Wel heeft hij de leukste versiertruc die we ooit hebben gehoord gezegd: ‘Als ik een mug was zou ik je heel vaak prikken omdat ik je zo lekker vind’. Haha, we lachen dubbel van het lachen.
Vandaag (donderdag) was het dan eindelijk zover: ZANZIBAR! We hebben er zoveel zin in om nog even te relaxen voor dat we naar huis toe gaan! We werden door Suma afgezet op Arusha Airport. Het was een erg klein vliegveld, waar we in eerste instantie alleen maar van de kleine vliegtuigjes zagen staan maar ons vliegtuig was echt een vliegtuig (met stewardessen en drinken en zelfs cashewnoten!). Bij het inchecken van onze koffers kwamen we er achter dat we in totaal 4 kg te veel bij hadden, oeps! Nouja we hebben gelachen en wat bijbetaald en het was goed. Dit moesten we ook nog eventjes mee maken in ons leven! Na een vlucht van een uurtje kwamen we aan op Zanibar. Wow, een klap in ons gezicht het is hier nog warmer dan in Tanzania zelf! De taxi stond ons al op te wachten (met een naambordje, net echt!). Op de wegen hier is het nog drukker dan in Arusha. Overal lopen en fietsen mensen en volgepropte bussen rijden overal tussendoor, echt een chaos! Na een uurtje rijden kwamen we aan op het Bellevue Guesthouse. Wat is het hier mooi, gewoon niet uit te drukken zo mooi. We hebben een prachtige kamer met, niet geheel onbelangrijk, uitzicht op zee! We werden gelijk verwelkomd met een cocktail. Het is zo gek om hier weer Nederlands te praten, maar toch ook wel weer leuk zo kunnen we weer een beetje aan thuis wennen. De mensen zijn ook hier erg aardig en lief.
Het restaurant hier is echt super gezellig en het eten is echt goddelijk! Er was een Engels gezin van een ander restaurant die hier kwam eten omdat het eten hier zoveel lekkerder was. Het meisje heeft nog Dobble met ons gespeeld en vertelde dat ze over twee dagen al naar huis gaan en dat ze dan last minute haar huiswerk moet gaan maken omdat ze maandag weer naar school moet. Haha echt een leuk kind!
Morgen gaan we eerste de specerijentoer doen en daarna naar Stonetown waar we een rondleiding krijgen en wat gaan shoppen. Maar eerst gaan we morgenochtend naar het strand lopen en genieten van het ontbijt. Wij genieten hier nog een paar dagen van de zon, het Afrikaanse leven en het heerlijke eten. Maandagochtend heel vroeg vertrekken we weer richting Nederland, tot snel!
-
31 Oktober 2013 - 22:17
Judith:
Nou dat afscheid zal zeker niet makkelijk geweest zijn.
Maar hier worden de dagen afgeteld tot de dag dat Vera weer thuis komt!
Tot gauw!
Liefs, Tante Judith -
31 Oktober 2013 - 22:28
Inge:
Ha meiden,
Geniet nog even van het mooie avontuur en het mooie weer ;)
Groetjes Inge
En Shirley, wanneer je weer in Hellevoetsluis bent, wil ik ook heel graag jullie foto's zien.
-
31 Oktober 2013 - 23:07
Riki Pellemans:
wat een prachtige reis hebben jullie, je moet wel werken natuurlijk, maar jullie hebben ook veel dingen gedaan en gezien, geweldig hoor ! ik denk, nog even genieten en dan zou het er weer op moeten zitten denk ik.
groetjes van tante Riki -
31 Oktober 2013 - 23:43
Truus Van Den Bergh:
Lieve Vera en Shirley,
Hier is het momenteel half 12; ongeveer bedtijd!
Ik zag net jullie verslag ( waar ik op had gehoopt) en daar wil ik
nog even op reageren.
Ja, ik begrijp dat het afscheid niet meeviel; jullie waren inmiddels zo
verknocht aan die lieve Afrikaanse kinderen!
Fijn dat én jullie én zij het samen zo goed konden vinden.
Waren er ook nog meer aardige zusters dan die éne???
Nu maar heerlijk genieten van alles!
Het is je van harte gegund!
Jullie komen maandag aan Brussel? Ik wens je alvast een goede reis
en een behouden thuiskomst!
Daar kijken ze vol verlangen en trots naar jullie uit!
Nog heel veel plezier!
Lieve groeten en tot ziens!
Tante Truus -
01 November 2013 - 00:34
Linda:
Lieve Shirley en lieve Vera
Wat heb ik genoten van jullie verhalen
Jullie hebben het wel gedaan kanjers!
De kids de zusters het land dit draag je allemaal mee in jullie hartjes.
Geniet nog even van de rust.....
Tot maandag dikke knuffel xxx -
02 November 2013 - 11:30
Oom Piet En Tante Lia:
Wat zullen jullie je "rijk" voelen na zo'n indrukwekkende reis. Een voordeel van deze "rijkdom" is dat ze je dit nooit meer af kunnen pakken!
Een hele goede terugreis gewenst!
Oom Piet en tante Lia
Appeltern -
02 November 2013 - 18:18
Danielle Tunnisen:
Wat een mooi verhaaltje weer!
Wat zullen ze jullie daar gaan missen zeg! Stiekem ben ik heel blij dat je weer naar huis komt Veer! Ik vind het wel weer lang genoeg geweest! Geniet van jullie laatste dag morgen en alvast een hele goede reis maandag!
Dikke kus, Daan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
