Thuisgekomen in Tanzania!
Door: Vera en Shirley
Blijf op de hoogte en volg Vera & Shirley
19 Mei 2014 | Tanzania, Moshi
Thuis komen in Tanzania
Eindelijk was het zover, afgelopen vrijdag vlogen we terug naar onze kindjes in Tanzania! Eerst hadden we de trein vanuit Antwerpen naar Schiphol (beetje vreemd misschien maar dit scheelt heel veel geld voor het vliegticket) waar om 21:00 het vliegtuig naar Nairobi zou vertrekken. We hebben met Martin nog lekker frietjes gegeten op schiphol en om 19:30 zijn we door de douane gegaan om te gaan boarden. We zagen wel een beetje op tegen de reis omdat het een lange ruk was naar Nairobi, de vlucht is uiteindelijk snel gegaan maar we hebben niet veel kunnen slapen. Zaterdagochtend landden we rond 6:00 waarna we 2 uur hebben gewacht om het vliegtuig naar Kilimanjaro te nemen. Hier hebben we kennis gemaakt met Patricia, ze is 26 jaar en komt uit Oostenrijk. Zij ging ook naar Tanzania om daar 5 maanden vrijwilligerswerk te doen in een weeshuis in Arusha, we hebben haar nog een aantal tips kunnen geven en woordjes Swahilli kunnen leren waar ze erg blij mee was. Na het grote vliegtuig van Kenya Airways gewend te zijn was het vliegtuigje van Precision Air wel erg klein het vliegtuig zat lang niet vol dus hadden we veel ruimte. Op een gegeven moment riep de piloot om dat als we naar rechts keken Mount Meru konden zien, hup iedereen die links zat in het vliegtuig naar een vrije plaats rechts in het vliegtuig, en de piloot zei ook dat hij nog wel even langs de Kilimanjaro zou vliegen. Wij keken al overal in de verte waar we de Kilimanjaro zouden zien tot hij ineens vlak onder ons was en we hem bijna konden aanraken. Dit was zo mooi, echt niet in woorden uit te drukken! Hier hebben we gelukkig foto’s van!
Op kilimanjaro aangekomen (ja ook allebei onze koffers, joepie!) stond er al een chauffeur van Makasa safari ons op te wachten. Hij had echt een luxe auto, we wilden de deur dicht doen maar dit ging al automatisch. Hij had de grootste lol want wij hadden dit in eerste instantie niet in de gaten en we vroegen ons al af waarom die deur zo moeilijk en langzaam dicht ging. Door Makasa werden we naar Moshi gebracht waar we wat boodschappen hebben gedaan voor de eerste twee dagen. Onderweg naar Moshi keken we onze ogen weer uit, wat is het toch een mooi land, het voelde echt als thuiskomen! Ook hadden we allebei het idee dat we niet weg waren geweest uit Tanzania.
Nadat we in Moshi alles gehaald hadden zijn we (zoals gewoonlijk opgepropt) met de Noah naar Usseri Church gereden waar we ontzettend blij waren Juva (de driver van het CNCC) te zien met de auto van het CNCC. Hij kwam met een big smile aanrijden en was blij ons weer te zien. Het ziet er hier nu zoveel groener uit dan de vorige keer, omdat er de afgelopen tijd heel veel regen is gevallen. We reden nu ook via een andere weg naar het CNCC dan anders, we denken omdat er misschien wegen onbegaanbaar zijn geworden door de regenval.
Na een halfuurtje rijden zagen we dan eindelijk de oprit van het CNCC! We werden verwelkomd door een aantal zusters en de kindjes stonden buiten ons al te roepen (ze moesten eigenlijk in bed liggen). De kinderen vanaf ongeveer 3 jaar herkenden ons nog en riepen uit volle borst BIBI SHIRLEY BIBI VERA! Dit was echt een kippenvel moment binnen 10 seconden hingen er weer 20 kinderen aan ons. Voor de kleintjes was het eventjes wennen ze keken ons een beetje vreemd aan maar na 10 minuten was het gelijk BIBI! BIBI!
Niet alleen de zusters en kinderen waren blij dat we weer terug waren ook abdallah (de dokter) was zichtbaar erg blij om ons te zien, hij gaf ons zelfs een knuffel (dit is voor een moslim ongebruikelijk). Het is als vanouds om weer met hem in het huisje te wonen. We hebben weer veel lol en ook al samen chips mayai gegeten!
Er zijn een aantal dingen veranderd op het CNCC, zo zijn er een aantal kinderen naar de boardingschool geplaats in een plaatsje hier verderop, zijn kinderen terug naar familie maar er zijn ook een aantal baby´s bijgekomen. De kinderen die naar de boardingschool zijn gegaan hopen wij nog een dag te kunnen gaan bezoeken, want dit zullen zeker de kinderen zijn die ons misschien nog herkennen.
Verder is er groot nieuws over onze buddha baby: HIJ KAN STAAN EN LOPEN. Hij is echt heel leuk en begint nu met de grotere kinderen mee cheese! te roepen als we onze camera erbij pakken, zo leuk. We zien dat het goed gaat met de kindjes, ze lachen veel en zien er goed uit. Ze stralen en dat laat zien dat er hier goed voor ze gezorgd wordt, waar wij natuurlijk erg blij om zijn!
We gaan hier erg genieten van de kindjes en de leuke dingen die we willen gaan doen. Zo gaan we net als de vorige keer een dag uit met alle kinderen en de zusters naar een waterval. Maar eerst gaan we donderdag naar de boardingschool , daar hebben we ontzettend veel zin in. Verder genieten van elk moment met de kinderen. We hebben al gedanst met ze want ze waren heel de tijd aan het zingen dus werd het wel weer tijd om te dansen. We hebben het idee dat de nieuwe zusters erg leuk zijn ook naar de kinderen toe. De kinderen spelen nu veel buiten en hoeven niet meer alleen op de veranda te zitten omdat ze anders vies zouden worden.
Baday! Busu van Bibi Shirley na Bibi Vera
Eindelijk was het zover, afgelopen vrijdag vlogen we terug naar onze kindjes in Tanzania! Eerst hadden we de trein vanuit Antwerpen naar Schiphol (beetje vreemd misschien maar dit scheelt heel veel geld voor het vliegticket) waar om 21:00 het vliegtuig naar Nairobi zou vertrekken. We hebben met Martin nog lekker frietjes gegeten op schiphol en om 19:30 zijn we door de douane gegaan om te gaan boarden. We zagen wel een beetje op tegen de reis omdat het een lange ruk was naar Nairobi, de vlucht is uiteindelijk snel gegaan maar we hebben niet veel kunnen slapen. Zaterdagochtend landden we rond 6:00 waarna we 2 uur hebben gewacht om het vliegtuig naar Kilimanjaro te nemen. Hier hebben we kennis gemaakt met Patricia, ze is 26 jaar en komt uit Oostenrijk. Zij ging ook naar Tanzania om daar 5 maanden vrijwilligerswerk te doen in een weeshuis in Arusha, we hebben haar nog een aantal tips kunnen geven en woordjes Swahilli kunnen leren waar ze erg blij mee was. Na het grote vliegtuig van Kenya Airways gewend te zijn was het vliegtuigje van Precision Air wel erg klein het vliegtuig zat lang niet vol dus hadden we veel ruimte. Op een gegeven moment riep de piloot om dat als we naar rechts keken Mount Meru konden zien, hup iedereen die links zat in het vliegtuig naar een vrije plaats rechts in het vliegtuig, en de piloot zei ook dat hij nog wel even langs de Kilimanjaro zou vliegen. Wij keken al overal in de verte waar we de Kilimanjaro zouden zien tot hij ineens vlak onder ons was en we hem bijna konden aanraken. Dit was zo mooi, echt niet in woorden uit te drukken! Hier hebben we gelukkig foto’s van!
Op kilimanjaro aangekomen (ja ook allebei onze koffers, joepie!) stond er al een chauffeur van Makasa safari ons op te wachten. Hij had echt een luxe auto, we wilden de deur dicht doen maar dit ging al automatisch. Hij had de grootste lol want wij hadden dit in eerste instantie niet in de gaten en we vroegen ons al af waarom die deur zo moeilijk en langzaam dicht ging. Door Makasa werden we naar Moshi gebracht waar we wat boodschappen hebben gedaan voor de eerste twee dagen. Onderweg naar Moshi keken we onze ogen weer uit, wat is het toch een mooi land, het voelde echt als thuiskomen! Ook hadden we allebei het idee dat we niet weg waren geweest uit Tanzania.
Nadat we in Moshi alles gehaald hadden zijn we (zoals gewoonlijk opgepropt) met de Noah naar Usseri Church gereden waar we ontzettend blij waren Juva (de driver van het CNCC) te zien met de auto van het CNCC. Hij kwam met een big smile aanrijden en was blij ons weer te zien. Het ziet er hier nu zoveel groener uit dan de vorige keer, omdat er de afgelopen tijd heel veel regen is gevallen. We reden nu ook via een andere weg naar het CNCC dan anders, we denken omdat er misschien wegen onbegaanbaar zijn geworden door de regenval.
Na een halfuurtje rijden zagen we dan eindelijk de oprit van het CNCC! We werden verwelkomd door een aantal zusters en de kindjes stonden buiten ons al te roepen (ze moesten eigenlijk in bed liggen). De kinderen vanaf ongeveer 3 jaar herkenden ons nog en riepen uit volle borst BIBI SHIRLEY BIBI VERA! Dit was echt een kippenvel moment binnen 10 seconden hingen er weer 20 kinderen aan ons. Voor de kleintjes was het eventjes wennen ze keken ons een beetje vreemd aan maar na 10 minuten was het gelijk BIBI! BIBI!
Niet alleen de zusters en kinderen waren blij dat we weer terug waren ook abdallah (de dokter) was zichtbaar erg blij om ons te zien, hij gaf ons zelfs een knuffel (dit is voor een moslim ongebruikelijk). Het is als vanouds om weer met hem in het huisje te wonen. We hebben weer veel lol en ook al samen chips mayai gegeten!
Er zijn een aantal dingen veranderd op het CNCC, zo zijn er een aantal kinderen naar de boardingschool geplaats in een plaatsje hier verderop, zijn kinderen terug naar familie maar er zijn ook een aantal baby´s bijgekomen. De kinderen die naar de boardingschool zijn gegaan hopen wij nog een dag te kunnen gaan bezoeken, want dit zullen zeker de kinderen zijn die ons misschien nog herkennen.
Verder is er groot nieuws over onze buddha baby: HIJ KAN STAAN EN LOPEN. Hij is echt heel leuk en begint nu met de grotere kinderen mee cheese! te roepen als we onze camera erbij pakken, zo leuk. We zien dat het goed gaat met de kindjes, ze lachen veel en zien er goed uit. Ze stralen en dat laat zien dat er hier goed voor ze gezorgd wordt, waar wij natuurlijk erg blij om zijn!
We gaan hier erg genieten van de kindjes en de leuke dingen die we willen gaan doen. Zo gaan we net als de vorige keer een dag uit met alle kinderen en de zusters naar een waterval. Maar eerst gaan we donderdag naar de boardingschool , daar hebben we ontzettend veel zin in. Verder genieten van elk moment met de kinderen. We hebben al gedanst met ze want ze waren heel de tijd aan het zingen dus werd het wel weer tijd om te dansen. We hebben het idee dat de nieuwe zusters erg leuk zijn ook naar de kinderen toe. De kinderen spelen nu veel buiten en hoeven niet meer alleen op de veranda te zitten omdat ze anders vies zouden worden.
Baday! Busu van Bibi Shirley na Bibi Vera
-
19 Mei 2014 - 09:01
Ellen Jongens:
Mooi om weer te lezen hoe het daar is. Veel plezier! -
19 Mei 2014 - 10:44
Nadia :
Waauuw meiden geweldig!!
Geniet er maar lekker van, jullie verdienen het!!
Dikke kus
Nadia -
19 Mei 2014 - 17:49
Elma Luijkx:
Fijn dat alles zo goed gaat en dat jullie zo goed ontvangen zijn.
Het enthousiasme spettert er van af! Geen spijt dus dat jullie terug zijn gegaan. Gelukkig!!
Dikke kus van mij xxx
-
19 Mei 2014 - 18:53
Anne:
Hoi Veer.
Klinkt echt supercool!
Bewaar je wat chips mayai voor me? :-) :-)
Groetjes Anne ( de kleine! ) -
19 Mei 2014 - 19:06
Nicole Roeken :
Hallo Vera en Shirley,
Wat mooi om te lezen hoe enorm enthousiast jullie zijn. Judith wees me op jullie 'blog'. Ik vind het heel leuk om te lezen en als jullie het goed vinden, geef ik dit ook door aan de groepsleerkrachten, zodat ook zij en de leerlingen jullie kunnen volgen. Ik wens jullie heel veel plezier! -
19 Mei 2014 - 19:41
Truus Van Den Bergh:
Hoi lieve Vera en Shirley,
Wat een leuk en interessant verslag van jullie reis en aankomst
bij de lieve kindjes. Ik heb er van genoten.
Dat worden een paar heerlijke weken voor hen én voor jullie!
Haal er uit wat er in zit!
Heel veel plezier en succes met alle plannetjes!
Lieve groeten van
Tante Truus -
21 Mei 2014 - 19:52
Yvonnr:
Hallo meiden,
Wat een geweldig ontvangst, en wat een verhaal weer.
Veel plezier en geniet ervan.
Xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
